Θηριόμορφοι - Έλενα Μαρούτσου

Είμαστε στα μέσα του 2020, και μπορώ να πω χωρίς υπερβολή, πως διάβασα ένα από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Οι Θηριόμορφοι, της Έλενας Μαρούτσου ( εκδόσεις Πόλις), είναι ένα βιβλίο που με την πρώτη ματιά σου τραβάει την προσοχή. Μια πολύ όμορφη και καλαίσθητη έκδοση, η οποία έχει την εξής πρωτοτυπία. Η κεντρική ιστορία ντύνεται από τις φωτογραφίες της Πολωνής φωτογράφου Laura Makabresku. Ο φακός συνομιλεί με το κείμενο, καθοδηγώντας το ένα το άλλο, σε μια ιστορία η οποία κερδίζει τον αναγνώστη, και τον κάνει να ταξιδεύει και να χάνεται σε αυτήν. Κεντρικό θέμα ο τρόπος με τον οποίον αντιδρά ο άνθρωπος στα ένστικτά του, και στα βαθιά κρυμμένα του συναισθήματα. 

Βρισκόμαστε στην Κρακοβία, εκεί όπου ο συντετριμμένος από τον πρόσφατο χαμό της γυναίκας του Σπύρος, γνωρίζει μια αινιγματική γυναίκα, την Μαριάννα, η οποία τον κεντρίζει και του μαγνητίζει το ενδιαφέρον. Εκείνος είναι ευάλωτος, εκείνη είναι εύθραυστη. Και όμως, όλοι κρύβουν τα μυστικά τους. Οι δύο ιστορίες ξετυλίγονται από το παρόν, για να μας ταξιδέψουν στον γάμο του Νίκου με την γυναίκα του Βέρα, αλλά και σε ένα μοναστήρι στη Συρακούσα, και από εκεί να οδηγήσουν σε κρυμμένα οικογενειακά μυστικά, που φτάνουν ξανά στο σήμερα. 

Μέσα στις σελίδες του βιβλίου συνυπάρχουν έννοιες όπως έρωτας, η απώλεια, η σεξουαλικότητα, η εκδίκηση, η κακοποίηση, ο φετιχισμός, η λαγνεία και κυρίως το παιχνίδι του ανθρώπου με τον ίδιο του τον εαυτό. Δύο ψυχές που βρίσκονται εγκλωβισμένες  σε ένα σώμα, και η μια προσπαθεί να κατασπαράξει την άλλη, το θηρίο και το θήραμα.

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη. Στα δυο πρώτα ο αναγνώστης παρακολουθεί τα γεγονότα, βιώνει συναισθήματα και αντιθέσεις, συλλέγει πληροφορίες βλέποντας ταυτόχρονα τον άνθρωπο να γίνεται έρμαιο στις επιθυμίες του, άλλοτε να αντιστέκεται και άλλοτε να παραδίνεται. Στο τρίτο μέρος, ο αφηγητής δεν είναι κάποιος από τους ήρωες, είναι μια άλλη φωνή. Δεν υπάρχει σαφής κατάληξη στην ιστορία. Ο αναγνώστης καλείται να σκεφτεί και να αποφασίσει πως πιστεύει ότι έπραξαν οι ήρωες. 

Είναι ένα από τα βιβλία που απόλαυσα. Μου άρεσε πολύ η μεταφορική του γλώσσα και οι αλληγορίες. Οι εικόνες που δημιουργούνται σουρεαλιστικές και οι περιγραφές ζωντανές. Σχεδόν βλέπεις τους ήρωες να απογυμνώνονται και να προσπαθούν να εξιλεωθούν. Μου άρεσε επίσης που παράλληλα με την ιστορία συνυπάρχουν και οι εξαιρετικές φωτογραφίες της Laura Makabresku. Μια έκδοση - έργο τέχνης, και ένα βιβλίο που σε συνεπαίρνει. Μια μοναδική εμπειρία. Αυτοί είναι οι Θηριόμορφοι.

---

Δύο ακόμη βιβλία των εκδόσεων Πόλις που ξεχώρισα :

Χαμένο Προφίλ

Το Βαλς των δέντρων και του ουρανού