Ένα - ή μάλλον δυο διηγήματα που όμως συνδέονται , και μας βάζουν σε σκέψεις σχετικά με τις αποφάσεις που έχουμε πάρει στη ζωή μας ! Ο Βαγγέλης Παπαδήμας γράφει ένα πρωτότυπο βιβλίο , με μια ιστορία που αν και δεν είναι νέα είναι δοσμένη με τέτοιον τρόπο που σίγουρα έχει να μας πει κάτι διαφορετικό! Το βιβλίο έχει δυο εξώφυλλα όπως και δυο ιστορίες , δυο ήρωες οι ζωές των οποίων συναντιούνται στο κέντρο του βιβλίου! Στο μέσον του , όπως και η σημασία του τίτλου, αφού Ειδοί του Μαρτίου είναι τα μέσα του Μαρτίου, αλληγορική και συμβολική ημερομηνία αφού στις 15 Μάρτη πέθανε ο Ιούλιος Καίσαρας άφοτου αγνόησε όλα τα σημάδια και τους οιωνούς. 

Από την μια μεριά εχουμε τον Λευτέρη , πωλητή παλιάς κοπής , επαγγελματία και αφοσιωμένο στη δουλειά του, δίνοντας πάντα τον καλύτερο του εαυτό. Ευχαριστημένος με τη ζωή του , όπως ο ίδιος δηλώνει, βλέπει τα πάντα να ανατρέπονται όταν τον βάζουν να παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια , και ένας νεότερος άντρας απο αυτον του δίνει συμβουλές για την δουλειά του! Από την άλλη μεριά της ιστορίας , ο Δημήτρης , νέος , παντρεμένος και επιτυχημένος στην δουλειά του - ασχολείται με εκπαίδευση εργαζομένων . Η δίκη του ανατροπή έρχεται όταν ένας εκπαιδευόμενος τον αμφισβητεί. Και εκεί αρχίζει να αναρωτιέται πως θα ήταν η ζωη του αν είχε ακολουθήσει άλλον δρόμο! Μια άτυπη κόντρα μεταξύ της εμπειρίας της ζωής και της επαγγελματικής αλλά ψυχρής εμπειρίας !  

Τα διηγήματα είναι γραμμένα με κοφτό λόγο , σύντομα κεφαλαία κάθε ένα απο το οποίο έχει έναν μικρό τίτλο - απόφθεγμα. Δε θα έλεγα πως είναι το τυπικό βιβλίο αυτοβελτίωσης αλλά μέσα απο τις δυο αυτές ιστορίες μπαίνεις σε πολλές σκέψεις - απο αυτές που σε πιάνουν τα βραδια όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς και καταλήγεις να πίνεις κρασί κοιτώντας το ταβάνι ! 

Διαβάζεται πολύ γρήγορα - εγώ το διάβασα σε ένα απόγευμα - και είναι από τις ιστορίες που έχουν να δώσουν πολλά ! Ποιητικός και λυρικός λόγος , και απλός ταυτόχρονα ,  που σε βάζει σε πολλές σκέψεις , λέγοντας αλήθειες, και βάζοντας τον κάθε ένα από εμάς στη διαδικασία για μια βαθιά ανασκόπηση! Δυο ιστορίες που συναντώνται στο κέντρο , στη μέση, εκεί που κρύβεται και η αλήθεια , η δίκη μας αλήθεια …

Υπάρχουν μερικά βιβλία που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη σου σχεδόν από πάντα, χωρίς να θυμάσαι από πού και πώς! Ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα τα πιάσεις στα χέρια σου, και θα τα διαβάσεις, είτε από περιέργεια, είτε για κάποιον άλλο λόγο , και τα αφήνεις εκεί μέχρι να έρθει η στιγμή. Ένα τέτοιο βιβλίο για εμένα ήταν ''Η Δίκη'' του Φραντς Κάφκα, ένα βιβλίο που όλο έπιανα στα χέρια μου και άφηνα, γιατί δεν ένιωθα έτοιμη να το διαβάσω. Το καλοκαίρι λοιπόν, είχα τη χαρά, να ταξιδέψω μέχρι την Πράγα, και αποφάσισα να συνοδεύσω το ταξίδι μου με την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, μιας και θα επισκεφτόμουν τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, το σπίτι του και το μουσείο που υπάρχει προς τιμήν του!

 Επέστρεψα από τις καλοκαιρινές μου διακοπές με ένα βιβλίο για το οποίο ήθελα εδώ και καιρό να γράψω ! Ένα ευκολοδιάβαστο μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές και που ενώ περίμενα να μου κρατήσει μεγάλη παρέα, διαψεύστηκα , και αυτό γιατί το διάβασα γρηγορότερα από όσο υπολόγιζα! 

Το βιβλίο είναι το Gemini , της αγαπημένης μου Ήρας ! Ήρα Βλάχου , αλλά για εμένα είναι η φίλη Ήρα με την οποία έχουμε μοιραστεί τόσα σχέδια και όνειρα που θα χαρώ πολύ να την δω να πραγματοποιεί όλα όσα έχει σκεφτεί, και αυτό γιατί το αξίζει! Όχι μόνο ως συγγραφέας βέβαια, αλλά κυρίως ως άνθρωπος ! Εγώ όμως εδώ θα σας γράψω για το συγγραφικό κομμάτι, όποτε πάμε να ξεκινήσουμε ! 

Ναι το ξέρω , δε θα είμαι πολύ αντικειμενική ,   αφού λατρεύω την Hannah Kent και τα έργα της! Θα προσπαθήσω όμως να γίνω ! 

Μια γυναίκα... Μια κόρη...Μια μητέρα... Η Annie Ernaux μας βυθίζει για μια ακόμη φορά με τον δικό της τρόπο σε ένα δύσκολο μονοπάτι. Μας δείχνει την ζωή της μητέρας της, και πώς αυτή βίωσε την δική τους σχέση. Δεν είναι μια σχέση απλή, δεν είναι μια σχέση εύκολη. Είναι μια σχέση που χτίζεται σταδιακά και που ξαναζωντανεύει μέσα από τις αναμνήσεις της Ernaux. Περνάει από πολλά στάδια και μονοπάτια. Όπως κάθε μητέρα - κόρη. Η συγγραφέας χάνει την μητέρα της έπειτα από πολύχρονη άνοια. Και αυτό στέκεται η αφορμή , ή μάλλον η ανάγκη να την κρατήσει ζωντανή. Να ανασύρει τα βιώματα της. Τις αναμνήσεις της. Και να μας συστήσει την μητέρα της , μέσα από τα δικά της μάτια.

Πρόσφατα ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με την συγκεκριμένη συγγραφέα και διαβάζοντας ένα τόσο μικρό βιβλίο, απέκτησα και όλα τα υπόλοιπα έργα της. Ένα αυτοβιογραφικό κείμενο, που μας μεταφέρει στο 1963, όταν η ίδια είναι φοιτήτρια και μένει έγκυος. Αποφασισμένη πως δεν θέλει να κρατήσει αυτό το παιδί, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της προκειμένου να πετύχει κάτι που τότε θεωρούνταν απαγορευμένο. Να επιλέξει η ίδια τι θα κάνει με το σώμα της.

 Σ' αγαπάω μεν αλλά...! 

Πρόσφατα διάβασα δύο βιβλία , τελείως διαφορετικά μεταξύ τους , τα οποία μου άρεσαν αρκετά αλλά... αλλά! Τι σημαίνει αυτό; Πέρασα όμορφα διαβάζοντας τα, ακόμα πιο όμορφα συζητώντας για αυτά - μιας και τα δύο τα έκανα συνανάγνωση, όμως και τα δύο μου άφησαν μια αίσθηση που δεν με έκαναν να πω αυτό το Ουάου ! Και θα ξηγηθω αμέσως ! 

 Τα σταφύλια της οργής... Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα του Τζον Στάϊνμπεκ, και ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό της εποχής στην οποία αναφέρεται. Μια οικογένεια που στην Αμερική του '30 ταξιδεύει προκειμένου να βρει καλύτερες συνθήκες ζωής και διαβίωσης. Ξηρασία, οικονομικό κραχ, αβεβαιότητα, ανεργία, φτώχεια... Η αναζήτηση της γης της Επαγγελίας και μια οικογένεια που δοκιμάζεται σκληρά μέσα από ψεύτικες ελπίδες και υποσχέσεις, όπως και οι υπόλοιπες.

 Την Κυριακή 8 Μαΐου πραγματοποιήθηκε η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου "Η περιπέτεια του Κοκό"! Η Αγγελική Φλωράκη, ηθοποιός και σκηνοθέτις προλόγισε την εκδήλωση και διάβασε αποσπάσματα ενώ η συγγραφέας και παιδαγωγός Ήρα Βλάχου μίλησε για το βιβλίο , και μου έκανε και κάποιες ερωτήσεις !