Μισό Παιδί - Αύγουστος Κορτώ

Είχα πάρα πολύ καιρό να διαβάσω κάποιο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, και παρότι ήταν ένα σκληρό βιβλίο, μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά. 

Τι γίνεται όταν σε ένα μικρό χωριό, ένας δεκαεφτάχρονος εισβάλει στην τάξη, πυροβολεί τον καθηγητή του, όλους τους συμμαθητές του και στο τέλος αυτοκτονεί; Ποιος είναι άραγε ο πραγματικός ''ένοχος'', και πόσα ακριβώς τον έσπρωξαν σε αυτήν την αποτρόπαια πράξη; Εικόνες που έχουμε δει, που έχουμε ακούσει, ειδικά όσοι έχει τύχει να έχουμε επισκεφτεί ή ζήσει έστω και για λίγο σε ελληνικό χωριό, και μην σας φαίνεται ξένο και μακρυνό. Τελικά, πόσο έτοιμη είναι η κοινωνία να αλλάξει; Και αν είναι, θα πρέπει να θρηνήσουμε και άλλα θύματα;

Ο Φίλιππος Σέξτος, έπειτα από τα γεγονότα με τον Γρηγορόπουλο, μετατράπηκε σε ''Άγγελος των Εξαρχείων'', ή αλλιώς συλλέκτης στιγμών. Έτσι, μετά το αποτρόπαιο έγκλημα στο Χρυσοδέντρι, επισκέφτεται το μέρος και καλέιται να κάνει μια δύσκολη δουλειά. Να μιλήσει με τους γονείς των παιδιών και να καταγράψει την αλήθεια τους, αλλά και να ακούσει την εσωτερική του φωνή, που τον καλεί να μάθει τι ακριβώς οδήγησε τον δεκαεφτάχτονο Αντώνη Ράπτη σε αυτήν την κίνηση. 

Θα προσπαθήσω να πω κάποια πράγματα για το βιβλίο, χωρίς να κάνω κάποιου είδους σπόιλερ! Ο Αύγουστος Κορτώ σε αυτό το βιβλίο περιγράφει - δυστυχώς - με αρκετή αληθοφάνεια την ελληνική επαρχία, τα προβλήματά της, τον τρόπο που αντιμετωπίζονται πολλά θέματα. Ενδοοικογενειακή βία, οπλοκατοχή, ναρκωτικά, ρατσισμός, τοξική αρρενωπότητα, διάρρευση ερωτικών φωτογραφιών αλλά και προκαταλήψεις από ο,τιδήποτε δεν μπορεί να καταλάβει μια ολόκληρη κοινωνία - γιατί δυστυχώς ακόμα σε αυτό το επίπεδο βρισκόμαστε, είναι μερικά από τα θέματα που έχει αναπτύξει μέσα από αυτήν την ιστορία. Μυστήριο, μυστικά, αποκαλύψεις, ταξίδια στον χρόνο και στα πρόσωπα, οδηγούν στην μεγάλη αποκάλυψη.

Αρχικά, θα πω ότι ο τρόπος γραφής είναι ωμός και ρεαλιστικός. Δε με χάλασε καθόλου, πιστεύω πως ταίριαζε πολύ με τον χώρο και τον χρόνο στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Μου άρεσε το γεγονός ότι η κεντρική ιστορία ήταν διανθισμένη με τις ζωές και άλλων χαρακτήρων, από την μια μπορέσαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα για τον Σέξτο, από την άλλη μπήκαμε ακόμα πιο βαθιά στην κοινωνία της επαρχίας. Κάτι ακόμη που βρήκα πολύ ευρηματικό ήταν ότι σε κάποια σημεία, υπήρχε διάλογος των παιδιών που σκότωσε ο δεκαεφτάχρονος, το οποίο φυσικά μας προιοικονομούσε πως κάτι έχει συμβεί και οδήγησε τον δεκαεφτάχρονο στην πράξη του, χωρίς όμως να μας δίνει πολλά στοιχεία. Τραγικές φιγούρες, οι γονείς όλων των παιδιών, και κυρίως η μητέρα του Αντώνη. Η ιστορία της δίνει πολλές απαντήσεις, και δυστυχώς προβληματίζει ακόμα περισσότερο. Κάτι ακόμη που μου άρεσε πολύ είναι η σημασία του τίτλου, και θα την βρείτε μέσα στις σελίδες του μυθιστορήματος.

Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί, και δύσκολα το αφήνει κάποιος από τα χέρια του. Κάτι που δεν μου άρεσε, είναι το ότι δεν είχε κεφάλαια. Ακόμη, θα ήθελα κάτι παραπάνω για τον Αντώνη Ράπτη, από την άποψη του ότι θα ήθελα να υπάρχει κάτι που να επεξηγεί κάποια πράγματα για αυτόν, για να μείνει στον αναγνώστη κάτι σχετικά με τα όσα παιρνάνε άτομα αντίστοιχα με αυτόν, θα ήθελα δηλαδή λίγο να εμβαθύνει σε αυτό το κομμάτι! (ξέρω πως ίσως δεν βγάζω και πολύ νόημα, αλλά όπως έγραψα και παραπάνω, προσπαθώ να μην κάνω κάποιο σπόιλερ! Μόλις όμως διαβάσετε το βιβλιο, είμαι σίγουρη πως θα καταλάβετε!)

Είναι από τα βιβλία που προβληματίζουν βαθιά, και προκαλούν πληθώρα συναισθημάτων. Είναι φορές που αναρωτιέσαι, αν ένας άνθρωπος φτάνει σε αυτό το σημείο, είναι πραγματικά ένοχος; Φυσικά, αυτό δεν δικαιολογεί την οποιαδήποτε πράξη, και δεν παύει να είναι δολοφόνος. Το ότι ένας άνθρωπος έφτασε σε αυτό το σημείο είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Ίσως απλά ήταν το ''μέσο'' μιας σαπισμένης κοινωνίας, μια φωνή ανάμεσα στις πολλές που δεν ακούγονται, που τα μάζεψε όλα και έσπασε. Δεν είναι η λύση. Είναι όμως κομμάτι της πραγματικότητας.

Το Μισό Παιδί είναι ένα βιβλίο για γερά στομάχια, που θίγει πολλά κοινωνικά θέματα και προβλήματα της κοινωνίας, ωμό, ρεαλιστικό και αιχμηρό θα βυθίσει τον αναγνώστη σε σκοτεινές εικόνες, θα προβληματίσει βαθιά και θα αποτελέσει τροφή για σκέψη σε πάρα πολλά θέματα.