Να μ'αγαπάς - Λία Νικολάου

 «Σε κοίταζα με μάτια που άστραφταν από χαρά, όση ώρα κοιμόσουν γαλήνια. Ήσουν υπέροχος, έτσι ελεύθερος από προβλήματα, καλέ μου, ίσως κι από όνειρα. Ολόγυμνος... ποθητός... Ένα μαρμάρινο άγαλμα, ικανός να θεραπεύσεις με την αγλαόμορφη εικόνα σου όσα μακρινά με είχαν πληγώσει στη ζωή.

Παρατηρούσα το στήθος σου να πάλλεται με μικρές, ήσυχες αναπνοές. Τα μακριά σου δάχτυλα τινάζονταν ελαφρά στο άγγιγμα του αέρα που έμπαινε από το παράθυρο. Παράξενα ένιωσα αναγνωρίζοντας εκείνη την ώρα πως ήσουν εσύ που πάντα ονειρευόμουν από παιδί.»
Ο Αλέξανδρος γράφει ένα γράμμα με αποδέκτη τον σύντροφό του Πάνο και, ταυτόχρονα, μας μεταφέρει την προσωπική τους ιστορία. Μέσα από τα ταξίδια της μνήμης, στην κοινή τους διαδρομή αλλά και στα όσα έζησαν πριν συναντηθούν, μαθαίνουμε για τις διαφορετικές όψεις του έρωτα, τα στερεότυπα της κοινωνίας, τους φόβους και τις μύχιες σκέψεις που βασανίζουν τον νου όλων των ανθρώπων. Το "Να μ' Αγαπάς" είναι μια λυρική, ερωτική επιστολή που αποσκοπεί στη διαχείριση της απώλειας και στην έκφραση της αληθινής αγάπης· μια ιστορία για την αφοσίωση και την ολοκληρωτική παράδοση· μια κατάθεση ψυχής που μας δείχνει τον τρόπο ώστε να ανακαλύψουμε τον δρόμο για την ευτυχία. 

Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.


Το μυθιστόρημα αυτό είναι στην ουσία ένα γράμμα που γράφει ο Αλέξανδρος, στον αγαπημένο και επί χρόνια σύντροφό του Πάνο. Κάθε κεφάλαιο αναφέρεται και σε μια περίοδο της ζωής τους, από προσωπικές στιγμές, από εξομολογήσεις, από διακοπές, και γενικότερα από την κοινή τους πορεία. Παράλληλα ο Αλέξανδρος περιγράφει και δικές του στιγμές, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε από την οικογένεια του, και έπειτα από τον εαυτό του εξαιτίας των στερεοτύπων. 

Μια βαθιά, αληθινή αγάπη και μια ουσιαστική σχέση δύο ανθρώπων που παραδόθηκαν ο ένας στον άλλον ολοκληρωτικά. Ο Πάνος βοήθησε τον Αλέξανδρο να απεγκλωβιστεί από όσα βασάνιζαν το μυαλό του, να πιστέψει λίγο παραπάνω στον εαυτό του, και να αφεθεί σε αυτήν τη σχέση, - στο ποσοστό που μπορούσε - η οποία κράτησε ως το τέλος. Η συγγραφέας Λία Νικολάου καταπιάνεται με πολλά θέματα τα οποία συγκινούν και προβληματίζουν. Πέρα από το ότι προσπαθεί να αναδείξει μια ομοφυλοφιλική σχέση, εμβαθύνει και στην ψυχολογική κατάσταση των ηρώων. Στο πως μπορεί να αισθάνονται και να έχουν επηρεαστεί, αλλά και πως τα σχόλια και οι πράξεις των άλλων τους έχουν στιγματίσει σε διαφορετικά επίπεδα. Παρουσιάζει μια αληθινή σχέση, με τα σπαμπανεβάσματα, τις ανασφάλειες αλλά και τις όμορφες στιγμές. Εκτός όμως από αυτό, το μυθιστόρημα αποσκοπεί και στην διαχείρηση της απώλειας, η οποία είναι και αυτή που οδηγεί τον Αλέξανδρο να γράψει αυτό το εξομολογητικό γράμμα. 

Μου άρεσε πολύ η γραφή της Λίας Νικολάου, γιατί ήταν ταυτόχρονα άμεση και λυρική. Πολλά κομμάτια τα διάβαζα μονοκοπανιά, νιώθωντας να ταξιδεύω στις λέξεις και να καρδιοχτυπώ, αφού με μετέφεραν σε αυτήν την σχέση αγάπης μεταξύ των ηρώων, και ένιωθα ότι μιλάνε στην καρδιά μου. Όμως, δεν έλειπε ο ρεαλισμός, ειδικά στο λεξιλόγιο των ηρώων, κάτι που έκανε το κείμενο πιο ζωντανό και άμεσο, και φυσικά σημερινό. Βρήκα πολύ ιδιαίτερη αυτήν την αντίθεση και είναι ένα από τα στοιχεία που κάνουν το κείμενο ζωντανό. Κάτι ακόμη που μου άρεσε, είναι πως κάθε κεφάλαιο είχε και ένα μικρό στίχο από διάφορα αποσπάσματα ποιημάτων, μεταξύ και ένας της ίδια της συγγραφέα που το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. 

Μια τρυφερή και συγκινητική ιστορία αγάπης - εξομολόγηση - ερωτική επιστολή, που δεν μπορεί παρά να αγγίξει κάθε αναγνώστη, και να τον κάνει να αντιληφθεί πως η αγάπη είναι μια έννοια που δεν κοιτάει περιττές λεπτομέρειες, δεν μπαίνει σε καλούπια και σπάει τα στερεότυπα. Κάθε ένας άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη έχει δικαίωμα να αγαπήσει, να αγαπηθεί, να ερωτευτεί, να αισθανθεί. Και όπως λέει και ο τίτλος του βιβλίου, τι άλλο θέλει κανείς από την ζωή του...

Μόνο

''Να μ'αγαπάς''!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου