Ψηφιακό Εγώ - 'Αγις Ντούλιας

 "Νομίζεις ότι με ξέρεις επειδή μπορείς να δεις τις φωτογραφίες και τις αναρτήσεις μου... Αλλά δεν μπορείς να δεις εμένα... Νομίζεις ότι με αγαπούν επειδή μου χαρίζουν παντού "μου αρέσει", στολίζοντας τις αναρτήσεις μου με άπειρα σχόλια επιδοκιμασίας και αποδοχής... Όμως εγώ δεν μπορώ να δω τα πρόσωπά τους, ούτε να νιώσω την παράξενη, ψηφιακή αγάπη τους... Νομίζεις ότι είμαι κοινωνικός, ότι περιτριγυρίζομαι από πραγματικούς, ζωντανούς ανθρώπους, επειδή στο Προφίλ μου υπάρχουν χιλιάδες φίλοι κι ακόλουθοι... Όμως εγώ αισθάνομαι μόνος... Κάθε απρόσωπο "μου αρέσει", κάθε ψυχρό, ψηφιακό σχόλιο, κάθε "φίλος" που ποτέ δε γνώρισα... είναι απλώς ένα ακόμη βήμα προς μια αβυσσαλέα και αναπόφευκτη μοναξιά..."

Αθήνα, 2046... Η εικονική πραγματικότητα του Δικτύου, του παγκόσμιου και μοναδικού πλέον μέσου κοινωνικής δικτύωσης, έχει κυριαρχήσει σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης ζωής, προσωπικής και επαγγελματικής. Ένα χαπάκι μόνο αρκεί ώστε ο χρήστης να εισέλθει στον θαυμαστό αυτόν νέο κόσμο! Μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, τέσσερις φίλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες αυτής της κατάστασης, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τις ανθρώπινες σχέσεις, την επικοινωνία, τον εαυτό τους... Ακόμη και την ίδια τους την ύπαρξη... Άραγε πόσο απέχει ένας τέτοιος κόσμος από τον δικό μας; 

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας Άγις Ντούλιας, κάνει την εμφάνιση του στον χώρο της λογοτεχνίας με ένα βιβλίο που σίγουρα θα μείνει στον αναγνώστη. Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που θίγει σημερινούς προβληματισμούς, σχετικά με την χρήση του ίντερνετ και το πόσο αυτή έχει συμβάλει στην ζωή του ανθρώπου. Μεταφερόμαστε σε ένα δυστοπικό περιβάλλον, το έτος 2046, όπου το Δίκτυο είναι συνώνυμο της καθημερινότητας. Οι άνθρωποι, οφείλουν να είναι μέρος αυτού, και να μην αποκρύπτουν τις πραγματικές τους πληροφορίες. Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, όπου κάποιος μπορεί να μάθει όσες πληροφορίες θέλει για κάποιον άλλον με μια απλή κίνηση, υπάρχουν και οι λεγόμενοι ''αντικοινωνικοί'', οι οποίοι αρνούνται τη χρήση του δικτύου στη ζωή τους, και είναι δακτυλοδεικτούμενοι όχι μόνο από το Κράτος, που θέλει να επιβάλει την υποχρεωτική χρήση από όλους - αλλά και από τους ανθρώπους που απαρτίζουν την κοινωνία.

Μέσα σε αυτό το μυθιστόρημα, παρακολουθούμε τις ζωές τεσσάρων φίλων, με διαφορετικές προσλαμβάνουσες, δουλειές και ζωές γενικότερα. Μέσα από τις προσωπικές τους περιπέτειες, βλέπουμε κατά πόσο τους επηρεάζει αυτή η κατάσταση, αλλά και πως ο κάθε ένας μπορεί να κρίνει τους ανθρώπους και τα ίδια τα γεγονότα. Φυσικά, υπάρχει και αγωνία, και είναι το στοιχείο που κάνει την ανάγνωση του βιβλίου να κυλάει γρήγορα και με αμείωτο ενδιαφέρον. Αν κάτι δεν μου άρεσε, είναι ίσως κάποιες επαναλήψεις σχετικά με τον τρόπο χρήσης του Δικτύου μέσα στην ιστορία.  Στο γενικό σύνολο όμως είναι μια αξιόλογη προσπάθεια, που βάζει σε σκέψεις και προβληματίζει.

Πόσο κοντά είμαστε άραγε σε μια τέτοια κοινωνία; Το Ψηφιακό Εγώ, η εικόνα που χτίζει ο κάθε ένας μέσα από τον χρόνο που περνάει στα social media, κατά πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Και πως θα ήταν μια ζωή χωρίς αυτά; Ή έστω, με λιγότερη χρήση; Λίγες σελίδες για πολλές σκέψεις!