Η Έλενορ Όλιφαντ Είναι Απολύτως Καλά - Gail Honeyman

Γειά και χαρά, Χαρά εδώ!

Άλλη μια βιβλιοκριτική σήμερα, για ένα βιβλίο που μου άρεσε πάρα πολύ! Πρόκειται για το μυθιστόρημα της Gail Honeyman, με τίτλο Η Έλενορ Όλιφαντ είναι απολύτως καλά, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Η Έλενορ Όλιφαντ Είναι Απολύτως Καλά - Gail Honeyman
Η Έλενορ Όλιφαντ είναι μια τριαντάχρονη λογίστρια, βυθισμένη στην μοναξιά της, πηγαίνει σπίτι δουλειά - δουλειά σπίτι! Επαναλαμβάνει τις κινήσεις και τις συνήθειες της, όπως για παράδειγμα μια φορά την εβδομάδα μιλάει με την μητέρα της στο τηλέφωνο. 

Η Έλενορ ερωτεύεται έναν διάσημο τραγουδιστή και αυτό τη βγάζει λίγο από την καθημερινότητά της, αφού ξεκινάει την αναζήτηση του. Καταλυτικό ρόλο παίζει ο συνάδελφος της Ρέιμοντ που την προσεγγίζει και προσπαθεί να καταλάβει τι συμβάινει με αυτό το κορίτσι!

Γιατί η αλήθεια είναι ότι κάτι συμβαίνει! Μπορεί η Η Έλενορ Όλιφαντ να είναι απολύτως καλά, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είναι! Κάτι σκοτεινό από το παρελθόν της τη βασανίζει. Κάτι την ''τρώει'', αλλά τι! Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο θα το ανακαλύψετε και εσείς!

Το βιβλίο χωρίζεται σε ''τρια'' κεφάλαια , τις καλές, τις κακές και τις καλύτερες ημέρες - με αυτή τη σειρά! Στις καλές μέρες διαπιστώνουμε ότι κάτι κακό υποβόσκει με το παρελθόν της ηρωίδας, στις κακές μας αφήνεται η ελπίδα και στις καλύτερες μας αφήνει στο άγνωστο, με ένα κάπως ανοικτό τέλος, που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει και να φανταστεί τη συνέχεια όπως θέλει!

Αρχικά να σας πω, ότι ήθελα πολύ να το διαβάσω, καθώς έχει λάβει πολλές - και καλές κριτικές. Βέβαια εγώ, είμαι λίγο δύσπιστη με τέτοιου είδους best sellers, το ομολογώ! Διάβαζα στις κριτικές πως είναι ανάλαφρο, και αστείο, και θεώρησα πως θα είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα! Μόλις το ξεκίνησα διαψεύστηκα προς μεγάλη μου έκπληξη, και το χάρηκα ιδιαίτερως!

Προσωπικά δεν το βρήκα αστείο, αλλά αν μπορούσα να το χαρακτηρίσω με ένα επίθετο, θα έλεγα πως είναι γλυκόπικρο. Η Έλενορ Όλιφαντ είναι μια πολύ συμπαθητική ηρωίδα, και πολλές φορές ένιωθα πως ήθελα να την αγκαλιάσω σφιχτά! Το μυθιστόρημα της Gail Honeyman πραγματεύεται πολλά θέματα, με βασικότερο όλων την ανθρώπινη μοναξιά και το αίσθημα της εγκατάλειψης.

Μου άρεσε που πήρε μια τροπή που δεν περίμενα, και στο τέλος με άφησε με σκέψεις και συναισθήματα που δεν φανταζόμουν ότι θα ένιωθα διαβάζοντας ένα βιβλίο που έχει κάνει τόσο ντόρο! Με έκανε να σκεφτώ ότι κάθε άνθρωπος που συναντάμε μπροστά μας κρύβει μια ιστορία, ότι κάθε πράξη ή σκέψη ενδεχομένως είναι αποτέλεσμα γεγονότων που έχουμε ζήσει στην παιδική - ή και όχι - ηλικία, και που πολλές φορές σαν άμυνα ίσως διαγράφουμε από τη μνήμη μας. Άρα είμαστε το παρελθόν μας; Βαθύ! Δεν ξέρω, δεν έχω βρει απάντηση, αλλά έπειτα από αυτό το βιβλίο μπήκα σε πολλές σκέψεις!

Ακόμη μου άρεσε που στην συγκεκριμένη έκδοση στο τέλος του βιβλίου, υπάρχει μια μικρή συνέντευξη με τη συγγραφέα, η οποία είναι αρκετά διαφωτιστκή και σε βοηθάει να κατανοήσεις ακόμα περισσότερο την ηρωίδα. Τέλος, έχει έντεκα ερωτήσεις για λέσχες ανάγνωσης, τις οποίες προσπάθησα και εγώ να σκεφτώ και να απαντήσω μόνη μου. Θα σας βάλω εδώ μια η οποία μου άρεσε πολύ και πιστεύω ότι ''σηκώνει'' πολύ συζήτηση , ειδικά στη σημερινή εποχή!

Πώς είναι κατά τη γνώμη σας ο κόσμος για όσους συχνά θεωρούνται ''διαφορετικοί'' ή ''δύσκολοι'' ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου