Γράμμα στον Πατέρα- Franz Kafka

  Το 1919 ο Κάφκα έγραψε μια επιστολή προς τον πατέρα του, που δεν του την έστειλε ποτέ, αλλά σήμερα εμείς μπορούμε να την διαβάσουμε και ετσι, μπορούμε να μπούμε ακόμη πιο βαθιά στον κόσμο του συγγραφέα και την προσωπική και δύσκολη σχέση με τον πατέρα του.

Πριν από 3 χρόνια είχα επισκεφτεί το μουσείο του Κάφκα στην Πράγα, και πριν την επίσκεψη μου εκεί είχα μελετήσει αρκετά για τη ζωή και το έργο του συγγραφέα. Είχα διαβάσει κάποια αποσπάσματα από το γράμμα αυτό που βρίσκονταν και στο χώρο , και γνώριζα πόσο δύσκολη ήταν αυτή η σχέση, όμως μετά την ολοκληρωμένη ανάγνωση - ή μάλλον ακρόαση , αφού το άκουσα σε audiobook - νιώθω ότι ίσως να μην ήξερα τόσα πολλά! Μπορεί να μην είναι ένα «δύσκολο» βιβλίο - από την άποψη του ύφους και τους στυλ γραφής, δεν είναι δηλαδή κάποιο δυσνόητο κείμενο - αφού στην ουσία δεν είναι λογοτεχνία αλλά προσωπική εξομολόγηση, αλλά είναι ένα «δύσκολο» βιβλίο γιατί σε φορτίζει πολύ συναισθηματικά. Ένας πατέρας στιβαρός, δυνατός που προκαλεί φόβο, που κρίνει τα πάντα, που θέλει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, να σχολιάζει - πολλές φορές άδικα , να κάνει πολλά λάθη φυσικά, και να δημιουργεί αρκετά ψυχολογικά τραύματα, αποξένωση και ένα κενό που δυστυχώς δεν μπόρεσε να καλυφθεί. Μια κραυγή που δόθηκε όχι φωνάζοντας , αλλά γράφοντας , όμως ο ήχος των λέξεων ήταν τόσο δυνατός που πέτυχε τον σκοπό του. Σίγουρα είναι αρκετά λυτρωτικό να μπορείς να απελευθερώνεις τα συναισθήματα σου, και διαβάζοντας το σήμερα, να σκέφτεσαι πόσο τυχερός είσαι που πλέον μιλάμε πιο ανοιχτά για αυτά τα θέματα, και έχουμε την δυνατότητα και κυρίως την πρόθεση να φτιάξουμε σχέσεις που έχουν σπάσει και να αγκαλιάσουμε κάποια σκοτεινά κομμάτια μας!