Τα Δικά Μας Χρόνια - Χόρχε Γκαλάν

 Πρόσφατα ολοκλήρωσα το μυθιστόρημα του Χόρχε Γκαλάν με τίτλο Τα δικά μας χρόνια ( εκδόσεις Ψυχογιός), και μπορώ να πω πως μου είχε λείψει το να διαβάσω ένα τόσο ωραίο βιβλίο. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες φάνηκε πως θα μου αρέσει, και δεν άργησα να καταλάβω πως έχω δίκιο όταν χωρίς να το καταλάβω είχα φτάσει σχεδόν μέχρι την μέση. Είναι από τα βιβλία που μου αρέσουν, ''χορτάτα'' και γεμάτα εικόνες, και ένα ταξίδι από ιστορία σε ιστορία, ένα μπλέξιμο ανθρώπων και χαρακτήρων και η διαπίστωση πως μπορεί κανείς να ταξιδέψει μέσα από τις λέξεις στην ιστορία μέσα από τον κόσμο της λογοτεχνίας.



 

Πρωταγωνιστής και αφηγητής είναι ο Ναύτης - δεν μαθαίνουμε το πραγματικό του όνομα- ο οποίος κουβαλάει στις πλάτες του την κατάρα που έχει πλήξει την οικογένεια του. Ο Ναύτης σκορπίζει καναρόσπορους στις κουκουβάγιες, προκειμένου να τις δελεάσει και να φέρουν πίσω την αγαπημένη του Μερσέδες. Στη ζωή του θα γνωρίσει πολλά πρόσωπα που θα τον επηρεάσουν, όπως τον Μαξιμιλιάνο, όπου θα κατακτήσει το Ελ Σαλβαδόρ με δικτατορικό τρόπο. Στην ουσία πρόκειται για τον Μαξιμιλιάνο Ερνάντες Μαρτίνες όπου κατέλαβε με πραξικόπημα την εξουσία στο Ελ Σαλβαδόρ την περίοδο 1931 - 1944. Όπως στην πραγματικότητα, έτσι και στο μυθιστόρημα παρακολουθούμε μεταξύ άλλων πολιτικών γεγονότων και μια σκηνή, όπου ο Μαξιμιλιάνο ως αποκρυφιστής έβαψε τις λάμπες με μπλε χρώμα, προκειμένου να θεραπευτούν οι κάτοικοι από την ευλογιά που είχε πλήξει την περιοχή του Σαν Σαλβαδόρ. Ο Μαξιμιλιάνο του βιβλίου, παρά το σκληρό του πρόσωπο, θα γίνει μέντορας και θα στηρίξει τον Ναύτη.


Στην πορεία, ο Ναύτης θα γνωρίσει την Γκρεγκόρια Μέντες, μια επιτυχημένη γυναίκα, η οποία ζει μαζί με την φίλη της Γκλόρια Κεσάδα.Η Γκρεγκόρια, έζησε και αυτή μια δύσκολη ζωή, αφού είδε την οικογένεια της να χάνεται από την θανατηφόρα αρρώστια, ανέπτυξε όμως τις δυνάμεις της και κατάφερε να γίνει μια σπουδαία εμπόρισσα. Μόλις η Γκλόρια φύγει για να παντρευτεί, ο Ναύτης και η Γκρεγκόρια θα μείνουν μαζί, δοκιμάζοντας ο ένας την αγκαλιά του άλλου, μια ανάγκη που προκύπτει και στους δύο για συντροφιά, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός έρωτας μεταξύ τους. Η ζωή όμως έχει τον δικό της ρυθμό, και κανείς δεν μπορεί να μπει εμπόδιο στη ροή και τα σχέδια της. Η ιστορία τρέχει, ο κόσμος αλλάζει, αλλά η πραγματική μοναξιά είναι πάντα σύντροφος κάποιων ανθρώπων.


Μια υπέροχη ιστορία, διανθισμένη με πραγματικά γεγονότα, και πλεγμένη με λέξεις που σε παρασύρουν στο ρυθμό τους. Σύγχρονος μαγικός ρεαλισμός, που σέβεται και στέκεται επάξια ανάμεσα στους κλασικούς του είδους. Ένα μοναδικό παραμύθι για μεγάλους, που ακροβατεί μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου. Μια σπουδή στις ζωές των ανθρώπων που είδαν τις ζωές τους να καταρρέουν από τα γεγονότα που έπληξαν το Έλ Σαλβαδόρ. Και στο βάθος βρίσκονται οι ανθρώπινες σχέσεις, ο πόνος, ο αγώνας και η αγωνία για επιβίωση, η επιβολή της βίας, και κυρίως η ανάγκη κάποιου να βρει ένα ''σπίτι'', μια ''αγκαλιά'', μια ''πατρίδα''. Ένα βιβλίο που λάτρεψα, και δεν ήθελα να τελειώσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου