Πέντε Μικρά Γουρουνάκια - Agatha Christie

Γειά και χαρά, Χαρά εδώ!

Η σημερινή βιβλιοκριτική έχει να κάνει με μια πολύ αγαπημένη μου συγγραφέα που - εάν έχετε βαρεθεί να βλέπετε στο blog μου, λυπάμαι, αλλά δε θα σταματήσετε ποτέ να την βλέπετε- δεν είναι άλλη από την Agatha Christie!

Αυτή τη φορά διάβασα τα Πέντε μικρά γουρουνάκια, στην νέα εκδοση από Ψυχογιό, και ένα ακόμη μυστήριο με τον αγαπημένο Ηρακλή Πουαρό!

Agatha Christie - Πέντε μικρά γουρουνάκια , εκδόσεις Ψυχογιός

H Καρολάιν Κρέιλ, έχει καταδικαστεί εδώ και δεκαπέντε χρόνια σε φυλάκιση για τον φόνο του - ''γυναικά'' ζωγράφου - άντρα της. Η κόρη της Κάρλα τόσα χρόνια μετά, ανοίγει ένα γράμμα που της είχε γράψει η μητέρα της όσο ζούσε, υποστηρίζοντας την αθωότητα της. Έτσι, στρέφεται στον αγαπημένο ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, και με τη βοήθεια του, πλησιάζουν όλους τους εμπλεκόμενους και μάρτυρες του συμβάντος, προσπαθώντας ο ίδιος να τους ανακρίνει για να βοηθήσει την αλήθεια να λάμψει!

Άλλη μια ιστορία που βασίζεται στο γνωστό μοτίβο ''ποιός το έκανε;'' και σε βάζει στη διαδικασία να γίνεις και εσύ ντετέκτιβ. Σε κάθε κεφάλαιο, ο Ηρακλής Πουαρό ανακρίνει έναν έναν τους υπόπτους, μέχρι στο τέλος να οδηγηθεί πάλι από μια μικρή λεπτομέρεια στο συμπέρασμα! Αν και δεν ήταν τόσο ανατρεπτικό όσο θα ήθελα, μου άρεσε επειδή ήταν αρκετά ατμοσφαιρικό, και φυσικά επειδή είχε πολύ Πουαρό!

Επίσης, βρήκα πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι η ''πρωταγωνίστρια'' δεν ζει πια, και μέσω της κόρης της και του ντετέκτιβ υπάρχει ακόμα ανάμεσα σε όλους! Η σκηνή που βρέθηκε ο Άμιας Κρέιλ νεκρός ''ζωντανεύει'' ξανά και ξανά μέσα από τα μάτια όλων των εμπλεκόμενων, οι οποίοι περιγράφουν την ίδια σκηνή με διαφορετικό τρόπο, ή μάλλον, ο κάθε ένας από τη δική του οπτική- αποτέλεσμα πολλών παραγόντων!

Φυσικά, η αλήθεια ποτέ δεν ξεφεύγει από τον αγαπημένο ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό και λάμπει στο τέλος, ακόμα και αν αφορά ένα έγκλημα στο οποίο μπορεί να μην αποδοθεί πλήρης δικαιοσύνη!